| Lengte: 31,5 km | Zwaarte Parcours:  |
Hoogteverschil:  |
| Hoogtemeters: 620 | Techn. moeilijkheid: |
Bewegwijzering: |
| Gereden: Augusts 2018 |
Circuit 9 staat op de kaart als blauw gemarkeerd. M.a.w. goed te doen. Het begin van circuit 9 is hetzelfde als circuit 10. Dus dat betekent dat we vanuit het centrum van Dieulefit de borden naar Nyons volgen. Net buiten Dieulefit wijst het MTB bordje ons naar links. We slaan na zo’n 500 meter rechts af het onverharde pad op en volgen de bordjes van Circuit 9 en 10 verder. We weten nog exact wat we zo voorgeschoteld krijgen en ook dit keer blijft De eerste klim een mooie uitdaging. Het is alsof we door een oude rivierbedding rijden! We klimmen door vele geulen met overal grote en dikke stenen. Gelukkig wordt het pad hierna breder en beter en klimmen we via een brede kiezelweg langs de vele lavendel velden verder omhoog.
Bij het groepje huizen hebben we het hoogste punt van deze route bereikt. We houden nu rechts aan en dalen via deze weg af tot we uitkomen op de verharde doorgaande weg. We moeten hier rechts en dan verder de MTB bordjes van circuit 9 volgen. En dit ene belangrijke MTB bordje vind je 100 meter verderop aan de rechterkant van de weg, op een onhandige plek aan een boom getimmerd. Dat is even opletten.
Wij hadden minder geluk. Toen we na een lange afdaling opeens op de doorgaande weg bij Serre du Turc stonden, wisten we dat dit niet goed was. Wij konden dus het hele stuk terug klimmen, zoekend naar dat ene MTB bordje. U bent gewaarschuwd.
Als je het MTB bordje niet mist, volg je een smal pad wat parallel loopt aan de doorgaande weg. Dit onverharde pad wordt verderop ook nog eens technisch. Ook dit pad lijkt op een oude rivierbedding. Smal, met vele rotsen en smalle doorgangen dalen we verder af naar the grand finale: nog meer rotsen, geulen etc. om over af te dalen. We hebben dikke pret en eenmaal beneden hebben we al het technische gehad en dalen rustig af naar Dieulefit.
Omdat we de route best kort vonden, besluiten we om er nog een mooie afsluitende ronde aan vast te knopen. Niks meer onverhard, maar alles via de doorgaande verharde weg. We klimmen eerst terug naar Serre du Turc en volgen vanaf daar de borden naar Montjoux en vervolgens La Paillette. Deze route door het Franse landschap is genieten. Bergen, weilanden met lavendel en wat akkerbouw, dit is Frankrijk op zijn best.
In La Paillette volgen we de borden naar Vesc, maar niet voordat we onze bidons hebben bijgevuld met water uit de bron op de kruising. Bij deze kruising slaan we links af en volgen de borden naar Vesc. Leuk om te weten is, dat deze doorgaande weg pal onder circuit 10 door loopt. We rijden om het dorpje Vesc heen en volgen de borden naar Coll de Vesc en dat betekend klimmen. Coll de Vesc ligt op 750m hoogte en op 3 km afstand van Vesc. Het is warm en de klim is pittig, maar niet veel later staan we op Coll de Vesc.
Vanaf Col de Vesc dalen we af naar Comps en volgen vanaf hier weer de borden terug naar onze camping.
