Lengte: 55,2 km Zwaarte Parcours:     Hoogteverschil:  
Hoogtemeters: 1737 Techn. moeilijkheid:  Bewegwijzering: 
Gereden: Augusts 2019    

Mijn 2e beklimming van de Mont Ventoux gaat via de zuidkant van deze reus. Een vrij ongebruikelijke en onbekende maar volledig onverharde route naar de magische top. Deze route is voor 99% onverhard en klimt de laatste kilometers over de volledige top van de Ventoux. Spectaculair en zwaar.

De start van deze route is voor mij de camping in Villes sur Auzon. Vanaf daar fiets ik de 5km via de doorgaande weg naar Flassan. Het is mogelijk om vanuit Villes sur Auzon onverhard naar Flassan te fietsen. Dit is echter een zware en lastige route. Wil je meer info hierover, neem dan even contact met mij op. In Flassan aangekomen ga je bj de t-splitsing rechts en daarna weer rechts. Je rijd het dorp uit en iets verder wordt de weg onverhard. Neem hier het 2e (!) onverharde pad links. Dit brede onverharde pad slingert zich een weg richting de uiteindelijke top. Maar voordat je daar bent wordt het ruim 23km lang klimmen.

De start is gelijk zwaar. Het brede onverharde pad ligt bezaaid met grote stenen en heel veel los grof grind. Deze combinatie met een zeer stevig stijgingspercentage geeft aan wat voor klim dit gaat worden. In dit begin zie je de top van de Mont Ventoux nog een paar keer boven de bomen uitsteken, maar al snel is dit over en fiets je nog uitsluitend door het bos. De eerste 13 kilometers door het bos, is het zoeken naar grip, grote stenen ontwijken en stevig klimmen met stijgingspercentages tot 12%. Vele kilometers klim je op deze manier door het bos. Je steekt de D217 over (Deze B-weg loopt vanuit Flassan naar La Gabelle) en blijf het onverharde pad gewoon volgen. Soms heb je een splitsing in de weg en kom je wat wandelbordjes tegen, maar ik blijf de route volgen richting Les Granges. Na zo'n 12 kilometer wordt het wat minder stijl en kom je uit bij een groot lavendelveld in het bos. Het is 14 Augustus als ik hier rijd en helaas is deze lavendel ook reeds gesnoeid en mis ik de heerlijke lavendelgeur.

foto01
foto02
foto03
foto04
foto05
foto06
foto07
foto08
foto09
foto10
foto01
foto02
foto03
foto04
foto05
foto06
foto07
foto08
foto09
foto10

De weg door het bos gaat verder en is eindelijk even goed te rijden. Ik kom uit bij een groot okerkleurig huis waar de weg vanwege de vele stenen weer een feest wordt om te rijden. Houd bij dit pad links aan en blijf dit pad weer volgen tot je uiteindelijk uitkomt op een grote open plek in het bos. Ik ben aangekomen op Le Frelon wat op 1089m hoogte ligt. Je bent hier dus bijna op de helft van de route maar je moet nog dik 800 hoogtemeters klimmen! Vanaf hier volgen we de bordjes naar "Col de la Frache" wat nog 6,7 kilometer klimmen is. Het eerste richtpunt is de D164 (de weg vanuit Sault) maar voordat we daar zijn is en blijft het weer klimmen. Er wordt veel aan bosbouw / bosbeheersing gedaan getuige de enorme stapels met gekapte dennenbomen. Imposant om tussen deze stapels door te fietsen (inclusief waarschuwingsbordjes). Iets verder zie ik op een boom een MTB bordje met MTB-route 3 staan.

Hoogteprofiel MTB-route Flassan

MTB-route 3 start vanuit Chalet Reynard en is de enige MTB-route die in zijn geheel boven op de Ventoux loopt. Ik blijf dit kiezelpad volgen en kom uit bij de D164, naast het prachtige metalen edelhert kunstwerk. Hier steek ik de weg over en vervolg het zeer steile pad door de bossen. Verderop in het bos moet je linksaf omhoog. Rechtdoor of een ander pad nemen is verboden en dat staat heel duidelijk aangegeven! Na nog een klein stukje door de bossen kom ik uit op een oude doorgaande weg. Deze weg is het enige pad wat je naar Col de Frache brengt. Het kleine stukje asfalt is even fijn en niet veel later komt ik uit op Col de Frache wat op 1575m hoogte ligt. Het uitzicht vanaf deze col richting het noord/oosten is fantastisch. Ik heb het uitzonderlijke geluk dat het vandaag volledig onbewolkt is en ik heel ver kan kijken. Bij Col de Frache duikt ook het observatorium van de Mont Ventoux weer op.

Vanaf Col de Frache volg je de gele wandelbordjes naar de Mont Ventoux. Dit laatste stuk van krap 5km wordt bikkelen. Vanaf nu rijd ik op de kam van de Mont Ventoux en kom je niks anders meer tegen dan gespleten kalksteen en een verdwaalde dennenboom. De te volgen weg is duidelijk zichtbaar maar loodzwaar. Alsof een enorme explosie alle rotsen in de omgeving heeft gespleten en dit hier massaal heeft uitgestrooid. Dit laatste stuk is niet alleen zwaar qua ondergrond maar ook qua stijgingspercentage. Op diverse stukken, je ziet ze prachtig voor je opduiken, haal je dik 18% stijgingspercentage. Op enkele stukken is het zo steil en zijn de stenen onder je wielen zo groot en veel, dat je wel even moet lopen.

foto12
foto13
foto14
foto15
foto16
foto17
foto18
foto19
foto20
foto21
foto22
foto12
foto13
foto14
foto15
foto16
foto17
foto18
foto19
foto20
foto21
foto22

Na de laatste zware klim lijkt de top binnen handbereik, maar je moet nog een stuk. Ik passeer de loslopende schaapskudde en krijg verderop van de diverse wandelaars die ik tegenkom spontaan applaus. Met nog een laatste onverharde afdaling kom ik uit bij Col des Tempêtes (1841m) en voeg me hier bij de rest van de mensen die de Mont Ventoux via de weg beklimmen. Kan dit laatste stukje dan niet onverhard vraag je je af? Ja en Nee. Rechts van Col des Tempêtes gaat een zeer steil geitenpad omhoog. Je kunt hier niets anders dan lopen met je fiets op je nek. Ik kies er voor om fietsend boven te komen en pak daarom voor dit laatste stukje de weg. Op dit laatste stuk asfalt naar de top haal ik nog even een handvol wielrenners in (zie ze zuur kijken!), want bergop is mijn verzet écht beter, en na een laatste eindsprint sta ik dan toch weer boven op de Mont Ventoux.

Ik ben blij en zeer voldaan. Voor de tweede keer sta ik met de MTB boven op de Mont Ventoux en ditmaal is het ook nog gelukt om via een onbekende weg én geheel onverhard de Mont Ventoux te bedwingen. Ik klop zo goed als het kan al het het stof van mijn kleren en laat een mooie foto maken onder het beroemde Mont Ventoux bord. Gezien de hoeveelheid stof op de MTB hoor je al snel mensen vol ongeloof tegen elkaar praten over wat ik wel niet heb gedaan. Enkele wielrenners spreken mij aan en verklaren me compleet voor gek, maar ik krijg alle kudo's en respect van ze. Ik rust uit in de zon naast het souvenirswinkeltje en geniet van een ijskoude cola en een aantal energierepen. De klim heeft me 3376 calorieën gekost en dat in 3 uur en 12 minuten effectieve rijtijd. Omdat ik geen windjack bij me heb, wacht ik met de terugreis tot de zon mijn fietsshirt volledig heeft opgedroogd. En, dat is met een strak blauwe lucht en prachtig uitzicht, geen straf.

Ik kies terug voor de weg van de eenvoud en rijd via de doorgaande weg terug richting Bedoin. Ik stop nog even bij het beroemde monument van Tom Simpson om vervolgens op een heerlijke snelheid af te dalen. Het gaat hard en hierdoor sta ik binnen een half uur weer terug bij de afslag naar Flassan. Met nog een paar laatste klimmetjes naar Flassan daal ik vanaf daar uiteindelijk af naar de camping in Villes sur Auzon. 

Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.