Lengte: 22,6 km
Hoogtemeters: 658
Gereden: Augustus 2015
Ik raak door het fietsen inmiddels wat bekender met het gebied en besluit daarom een mooie nieuwe ronde te gaan rijden. Vanuit de camping ga ik links en rijd op de MTB via de doorgaande weg rustig richting Bénivay –Ollon. Blijf deze weg gewoon volgen en na het doorkruisen van het smalle stroompje water, wordt de weg onverhard. Een brede kiezelweg brengt je via een aantal haarspeltbochten en een behoorlijk stijgingspercentage uiteindelijk naar Col du Vote op 694m.
Bij de splitsing op Col du Vote neem je de weg naar rechts richting Col des Lantons. De onverharde weg door de bossen is geweldig en daalt aan een recht stuk door. Na de scherpe bocht naar links kom je iets verderop uit op Coll des Lantons. Een schitterende open vlakte tussen de diverse heuvels / bergjes. Blijf vanaf hier gewoon de onverharde weg rechtdoor door de vallei volgen. Deze weg stijgt en daalt en maakt na ongeveer een kilometer een bocht naar links. Iets verderop komt de weg uit bij een splitsing. Ga je links af de bocht om, dan kom je uit bij “Les Carlines du Grand Bois”. Een traditionele Mongoolse Yurt (hut/huis) die je kunt huren. De enige juiste optie is echter om gewoon rechts aan te houden en door te rijden tot je langs het erf van een groot woonhuis rijd.
Op deze driesprong houd je links aan en gaat het onverharde pad verder volgen. Het hek met de verbodsborden die de weg versperren, mag je negeren (gecheckt bij de bewoners van het huis). De onverharde weg is echt alleen maar te rijden met een MTB. Het ligt vol met puin en stenen / rotsen. Bij de eerstvolgende driesprong ga je de eerste weg rechts richting Col de Linceuil. Het laatste stuk van deze klim is steil en het pad ligt bezaaid met scherpe stenen en grote rotsen. Eenmaal boven krijg je als beloning een prachtige afdaling over een breed en onverhard pad die uitkomt aan de voet van Col de Linceuil.
Vanaf Col de Linceuil is het nog slechts een kleine kilometer rechtdoor naar het einddoel: Col de Milmandre. Het is de tweede keer dat ik hier met de MTB boven sta en het blijft geweldig. Net als de eerste keer dat ik hier stond, besluit ik om de bordjes naar Les Jonchiers te gaan volgen. Het brede kiezelpad is een lange afdaling met achter je een prachtig uitzicht op de rotsformatie van Coll de Milmandre. Vergeet overigens niet om bij de eerste splitsing links aan te houden. De onverharde weg wordt na een heerlijke afdaling uiteindelijk onverhard en komt uit bij Les Jonchiers.
Ik wil graag binnendoor zoveel mogelijk onverhard terug naar de camping. Ik navigeer echter wat verkeerd en wordt plots achterna gezeten door een grote groep luid blaffende honden. Ik haast me naar de weg terug en besluit om dan eerst maar terug te fietsen naar de doorgaande weg naar Propiac.
Om niet helemaal via het asfalt terug te moeten rijden, pak ik na ongeveer een kilometer de onverharde weg naar rechts. Tot aan de splitsing is het aan 1 stuk klimmen. Bij de splitsing houd je links aan en blijf je dit onverharde pad helemaal volgen. De laatste kilometers gaan door een prachtig bosrijk en heuvelachtig gebied. Diverse scherpe bochten en een enkel klimmetjes later, kom je uiteindelijk recht tegenover de camping weer uit.
| Zwaarte parcours: |  |
| Techn. moeilijkheid: |  |
| Hoogteverschil: |  |
| Bewegwijzering: |  |
